Vrijdag 05.15 gaat de wekker, we willen om 5.45u in de auto zitten. Beetje gespannen dat wel, rare onverklaarbare dromen gingen eraan vooraf, gisteren heeft Mies het huis nog 5x schoongemaakt, allemaal voor vandaag. De navigatie geeft aan dat we tegen half 7 zullen aankomen en daar was niets aan gelogen, de weg was vrij zo vroeg en inderdaad nog voor half 7 parkeren we de Mini. De deuren zijn nog niet open, nachtingang dan maar proberen, bordjes leiden ons helemaal naar de zijkant van het gebouw. Zal wel niet goed zijn, inmiddels lopen er mensen wel naar de hoofdingang en wij dus ook maar. We mogen binnen, stappen in de lift, groeten een paar mensen op de afdeling die ook geopereerd zullen gaan worden, ik neem een koffie uit de automaat en plots gaat het licht uit. Niets aan de hand vermoeden we en we blijven netjes wachten. Inmiddels komt er een vrouw hijgend de afdeling binnen, de liften deden het ook niet en die waren gedoemd de trappen te nemen. Andere mensen hebben de dienstlift gebruikt. Het zal toch niet he? Neejoh!
Rond half 8 wordt Mies opgeroepen, gelukkig het gaat gewoon door. Op de kamer krijgen we de bekende instructies en worden er nog wat vragen gesteld die op papier worden ingevuld. Het computersysteem ligt eruit dus geen digitale partient-gegevens beschikbaar. Ach wat maakt het uit, als straks de stroom weer werkt is er zo weer ingelogd natuurlijk. Bed 2, 3 en 4 worden bezet en samen wachten we af. 7.45u 08.00u 08.15u 08.30u… het personeel staat grotendeels in de gangen om nieuwe patienten op te vangen maar er wordt nog geen aanstalte gemaakt om naar de OK te gaan. We weten niet hoelang het gaat duren, vertelt een verpleegster, alleen de vitale afdelingen worden voorzien van noodstroom maar de andere niet. Afwachten dus tot de stroom weer terug is. Kan nog wel even duren dus ik besluit om maar naar Tilburg terug te reizen.
Even voorbij Oirschot, Mies aan de lijn, haal me maar weer op want het gaat niet meer gebeuren vandaag. Kak. Wat een ellende, heel de moeite voor niets en erger nog, uitstel van de operatie en nog langer die vervelende stoma. We hadden netjes de voorraad opgemaakt en nu zitten we zonder, gelukkig mocht Mies wat materialen van het ziekenhuis mee naar huis. De weg naar huis zijn we stil op en paar vloekjes na. Nu afwachten tot we weer opgeroepen worden, hopelijk nog voor de vakantie.
To be continued…
Recente reacties