Selecteer een pagina

Na een leuk weekend en een maandag met Corona, Timon testte s’ ochtends positief, zitten we vandaag weer op de afdeling oncologie. We waren al op tijd in het zkh en dus nog even bij de inloopruimte voor een nachtmutsje, ook maar even een ander setje gekocht, we willen er toch mooi blijven uitzien hè! Het korte haar dat we vrijdag vakkundig hadden geknipt viel helemaal niet tegen, sterker nog het zag er gewoon hartstikke cool uit. Sinead o Connor 2.0

Maar nu zijn de haartjes op een paar plukjes na helemaal weg en dat beeld is toch anders zeg maar. Mies schaamt zich ervoor en wil Timon ook nog niet ermee confronteren, die is toch al zo gevoelig en het is belangrijk dat hij de nachten rustig zonder enge dromen doorkomt.

Om 10.00 gemeld in zkh, het aanleggen van het infuuus ging dit keer prima, geen last van de arm en de plek waar het infuus in de ader gaat. Hopen dat de rest van de dag ook zo vlekkeloos verloopt. Ai, niets is minder waar en de pijn in de buik wordt heviger en heviger, een paar keer voorover geknield tot de pijn verdraagzaam wordt maar wat valt deze chemo tegen jongens! En het duurt ook allemaal veel te lang, op de afdeling zijn een paar patiënten waarbij de chemo niet goed gaat en er is bij hen extra hulp nodig. Dat betekent wel dat het verwisselen van de zakken vertraging oplevert en is het tegen half 5 als de laatste zak ontkoppeld wordt en het infuus het lichaam verlaat. De auto staat ver weg maar van voorrijden wil Mies niet weten, ze knokt zich door de pijn heen, wat ben ik trots op mijn kanjer! Thuis gaat het ook nog niet helemaal lekker en een paar keer verdwijnt ze richting badkamer. Nu is het half 9 en gaat het iets beter. Toch maar een bakje groentesoep naar binnen gewerkt, en een volle lading vitamientjes binnen. Die komen vast nog van pas in dit lange traject. Hopen dat een goede nachtrust een betere en pijnvrije woensdag inluidt! Trusten!